بی‌توجهی تاکی؟! قسمت ۲۵۳۳

دهه درخشان  

تاریخ ایران نشان‌دهنده روزها، ماه‌ها، سال‌ها و قرن‌های درخشانی در طول خود بوده که هرکدام به فراخور حال توانسته است قسمتی از تمدن علمی و فرهنگی را به همراه داشته باشد. آنچه از این طریق می‌تواند در روند زندگی آحاد جامعه موثر باشد توجه مسئولان هر دولت به تغییرات ایجادشده مثبت و منفی در روند اقتصادی و اجتماعی آن است

دهه درخشان  


تاریخ ایران نشان‌دهنده روزها، ماه‌ها، سال‌ها و قرن‌های درخشانی در طول خود بوده که هرکدام به فراخور حال توانسته است قسمتی از تمدن علمی و فرهنگی را به همراه داشته باشد. آنچه از این طریق می‌تواند در روند زندگی آحاد جامعه موثر باشد توجه مسئولان هر دولت به تغییرات ایجادشده مثبت و منفی در روند اقتصادی و اجتماعی آن است که حاصل برنامه‌ریزی‌های دقیق بر اساس توانایی جوانی جمعیت و ادامه آن است اما وقتی در یک نقطه تزلزلی ایجاد می‌شود و درحالی‌که دهه شصت ‌یکی از بی‌نظیرترین دوران تاریخ یک کشور است تا زادوولد در طول آن جهشی اتفاق بیفتد اما از شروع دهه هفتاد این منحنی به‌سرعت سقوط کند که و یک نقطه از پایان دهه نود و ورود به قرن چهاردهم شمسی در دو قدمی صفر زنگ خطر را به صدا درآورد درحالی‌که اندوخته باارزشی از جمعیت بالقوه و بالفعل دهه شصت را به‌عنوان سرمایه‌های بی‌بدیل به همراه دارد و ناچار است جبران همه کمبودها را طی بیست سال آینده به عهده بگیرد. رجبعلی اعتمادی یکی از رمان‌نویس‌های مشهور دهه چهل در کتابی تحت عنوان ما نسل دیگری هستیم به تشریح و پیش‌بینی این گروه رفته که بیست سال بعد یعنی در دهه شصت متولد می‌شوند تا همه معیارهای سنتی و بعضا مزاحم را از پیش پای جوامع بعدی بردارند. آن‌ها اگرچه دوران‌های طفولیت، کودکی، خردسالی و نوجوانی خود را در برهوت تضاد فکری گذرانند اما همین‌گونه متحول می‌شوند تا آینده را برای دیگران روشن‌تر از امروز کنند که البته با چالش بی‌سابقه‌ای به نام عدم درک دیگران مواجه می‌شوند تا گروهی محدود و اندکی کوته‌فکر به طرد آن‌ها بپردازند که پیامدهای تازه‌ای به نام زندگی مجردی نتیجه آن بود و این امر باعث می‌شد تا پاره‌ای از این نسل در ادامه همچنان مجرد بمانند و همین امر افت جمعیت را به همراه داشته باشد که اگر ادامه یابد می‌تواند در سال 1440 به صفر برسد. اگرچه برای آشتی این نسل سوخته که اتفاقا فعال‌ترین گروه پرجمعیت در تحولات اخیر علمی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و از همه مهتر دانش‌بنیان‌های کشور هستند تا درصد قابل توجهی از اعضای شرکت‌های علمی کاربردی در پارک‌های فناوری باشند باید چاره‌ای اندیشید. این گروه چند میلیون نفری که این روزها گام اول را از مرحله جوانی به‌سوی میانسالی برمی‌دارند سکان‌داران کشتی نجات کشور در آینده نزدیک هستند با توجه به اینکه عنوان نسل سوخته را همچنان به همراه دارند اما غریب‌ترین آحاد جامعه در بین دو نسل سالمند، جوان و نوجوان می‌باشند زیرا نه‌تنها در دوران کودکی، نوجوانی و جوانی بلکه در همین مرحله میانسالی هم روی پای خود استوارند که ازنظر آماری پایین‌ترین میزان ازدواج بین این گروه صورت گرفته است. البته هم امروز و دو دهه بعد مسئولیت‌های استراتژیک کشور در همه زمینه‌ها به عهده آن‌هاست زیرا اکثریت بالاتفاق اعضای پارک‌های فناوری و شهرک‌های دانش‌بنیان و حتی استادان تمام دانشگاه‌ها، معلمان و مدیران آموزش‌وپرورش و متولیان صنایع کشور و در ادامه قسمت اعظمی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی دوره دوازدهم و درنهایت نیروهای تأثیرگذار نظامی را همین به‌ظاهر نسل تشکیل می‌دهند؛ بنابراین می‌توانند در روند آینده کشور هم نقش و تأثیر بسزایی داشته باشند به شرطی که کشوذ از روند گذر بیهوده عمر در آن‌ها غافل نماند و فرصت‌های لازم عرض‌اندام را به آن‌ها بدهد تا از قافله سیاست ورزی‌های نو جا نمانند زیرا این نسل در رشته تحصیلی حقوق و گستردگی آن نیز ید طولایی دارند. دهه شصت بیشترین آمار زادوولد را در طول تاریخ ثبت‌احوال کشور داشته که نمی‌توان از این برجستگی‌ها و جمعیت قابل‌ملاحظه این نسل به‌سادگی عبور کرد بلکه باید نهادی برای حفظ و حراست از این سرمایه ارزشمند و بررسی تفکرات و ایده‌های مثبت آن‌ها تشکیل شود تا به‌عنوان اندیشه آموزش از مقطع ابتدایی تا فرا دانشگاه مورداستفاده قرار گیرد؛ زیرا چنین نسل‌های درخشانی همانند ستاره سهیل هستند که شاید هرچند قرن یکبار نمودار می‌شوند.
ادامه دارد

ارسال نظر